Geschenkmandje

De voorbije lente werden de naaigerelateerde facebookpagina's overspoeld met genaaide mandjes... Er passeerden mandjes in alle vormen en maten; er waren de rechttoe/rechtaan uitvoeringen, maar ook unieke creaties en heuse draagmanden. Natuurlijk werd ik ook geprikkeld en natuurlijk ging ik ook langs in de Action om touw te halen om zo'n mandje in elkaar te naaien. Het touw bleef enige tijd liggen (en ondertussen passeerden meer en meer mandjes het internet), omdat ik schrik had om mijn naalden erop te breken, of erger mijn machine kapot te maken.
Uiteindelijk raakte mijn machine kapot omwille van een andere reden en mocht ik die van mijn mama enkele weken lenen (terwijl ik wachtte op mijn nieuw gekochte supermachine!). De uitgelezen kans dus om eindelijk dat mandje eens te naaien :) Het naaien ging verrassend vlot, ik brak geen enkele (jeans)naald en het resultaat was een klein, schattig mandje. Uit dank voor het gebruik van de naaimachine, gaf ik het mijn mama cadeau voor haar verjaardag, uiteraard opgevuld met haar favoriete parfum.

Via What's app had ik enkele foto's doorgestuurd naar vriendin J, zij zag niet onmiddellijk de charme er van in, tot ik haar de link naar deze pagina doorstuurde, op dat moment bestelde ze prompt een mandje 'moest ik ooit zo'n exemplaar maken'.
Omdat ik slecht ben om geschikte cadeau's te geven aan iemand, probeer ik zoveel mogelijk tips gedurende het jaar op te slaan, ook dit enthousiasme werd opgeslaan in mijn hersenpan onder de noemer 'ideaal verjaardagscadeau'. Er werd een rol beige touw besteld bij Mertens in Melle en ik had nog 2 maand tijd om deze te verwerken tot een mooi mandje. Stress om er aan te beginnen (nu het voor echt was) en tijdsgebrek zorgden er echter voor dat ik helemaal niets had om af te geven op die vriendin haar verjaardag. Gelukkig had ze me vóór haar verjaardagdatum al uitgenodigd voor een echt feestje en kreeg ik tot 22 oktober uitstel. Zo kwam de deadline dus geleidelijkaan dichterbij, waardoor ik met mijn (nieuwe!) machine toch aan de slag ging en stiekem een gebedje deed dat ik hiermee mijn bakje niet kaduuk maakte. Het naaien ging echter nog vlotter dan op mijn mama haar machine en het mandje ontstond praktisch uit zichzelf. Wat spelen met kleur voor een effectje en hop, het mandje was klaar in 1 avond.

Alleen zag het er nogal leeg uit :) Een tweede mandje naaien om er in te stoppen, draaide uit op een raargevormd mandje en ik vreesde dat ik niet genoeg touw had om nog een derde exemplaar te maken... Gelukkig bestaan er ook nog supermarkten; na een rondje in de Albert Heijn, had ik een prachtig gevuld 'Doe het zelf - granola' mandje!
Een nieuw broekje voor dochterlief werd mee verpakt, omdat mijn vorig broekje blijkbaar nogal krap was aan de buik :)