Sometimes you win, sometimes you learn

Niet alles draait altijd uit zoals ik het in gedachten heb...

Enkele jaren terug kreeg ik van een vriendin een rokje dat ze niet meer droeg, de zomer daarop werd het mijn favoriete rokje en nu nog wordt het steevast uit mijn kleerkast gehaald zodra het zonnetje present is. Alleen begint het wat slijtage te krijgen, zo'n dingen gaan natuurlijk niet eeuwig mee...

Eerder tekende ik al een bestaande trui over, met groot succes, dus ik hoopte nu hetzelfde te bekomen. Zo kon ik eindeloos veel favoriete rokjes maken. 😊 Ik mat, rekende, tekende, mat opnieuw, paste aan, sloeg er een slag in en hoopte dat het resultaat zou lukken. De plooitjes leken me het moeilijkst, maar gingen tijdens het naaien nog het vlotst van al. Voor ik de schaar in mijn stof zette, vroeg ik toch even aan de juf om het te controleren. Het enige wat nodig was, was de boel  nog wat verlengen, zodat ik geen mini mini rok kreeg. 😀

Het was puzzelen, draaien, keren, valsspelen en dikke pakken stikken, maar dan zat mijn rokje ineen. Tijdens de eerste echte pasbeurt zag mijn rokje er uit als op volgende foto; met heel rare zijnaden en stofoverschot aan mijn bovenbenen en een half ingestikt zakje.

Dus nam ik de zijnaden nog wat in, een eerste maal, een tweede maal en een derde maal, tot de zijnaden min of meer goed zaten. Beter dan dit zal ik het niet krijgen vrees ik. De zoom werd afgewerkt en ik ging opnieuw richting spiegel. Het rokje zit echter niet zoals het zou moeten zitten, volgens mij ligt dit mede aan de stof, het is een French Terry, maar heel wat stugger dan de stof van het orginele rokje.

Als testrokje kan dit voldoen, maar het lijkt mij niet draagbaar in het dagdagelijkse leven. Jammer, want ik stak er wel heel wat tijd in en ik vond de perfecte knopen voor bij mijn stofje. 🙂
Waarom ik dit toch wil posten? Omdat ik er uit geleerd heb en omdat het geen kwaad kan om ook eens je fouten te tonen...

De kans is groot dat ik het rokje wel nog eens opnieuw maak (het is tenslotte mijn favoriete rokje), maar dan in een soepeler stofje. Het resultaat zal je hier dan wel te zien krijgen. Ooit. 😉

Pattern hack: de Odette jurk

Al enkele keren zag ik Odette-jurkjes passeren op sociale media. Deze zagen er altijd heel leuk, makkelijk en gekleed uit, dus noteerde ik dit op mijn to-do lijstje, dat trouwens enkel in mijn hoofd bestaat, waardoor mijn lijstje nogal chaotisch is. Zoveel tijd later, schoot het dus nog eens in mijn zin dat ik een Odette jurkje wou maken. Het mooie weer van de laatste weken zit daar ook voor iets tussen. 🙂 

De stoffenkast werd opengetrokken en ik koos voor een stofje met een redelijk drukke print, waarvan ik dacht dat het wel geschikt was voor een 'eenvoudig' modelletje. Het was bovendien een stofje van het stoffencircus, van bij de couponnetjes, dus niet het meest dure, voor het geval er iets mis zou lopen.

Het patroon van mijn Odette T-shirt (al ferm getailleerd) werd verlengd, rekening houdend met de ruimte voor mijn heupen. Het stofje knippen gebeurde in de naailes en toen ik het voorpand voor mij hield, dacht ik maar 1 iets; Oh nee, ik knipte een slaapkleedje ! Door het kleur, de print en het rechttoe, rechtaan model had ik echt het gevoel alsof mijn kleedje bestemd was voor de slaapkamer (en niet in de sexy betekenis 😉). Mijn medestudenten vonden het allemaal nog meevallen, maar ik kon het niet uit mijn hoofd zetten dat het te slaapkleedachtig was. 

Dus wou ik het wat aanpassen zodat het sportiever werd en hopelijk minder slaapkleedje. Boorden met de juiste kleuren strepen vond ik niet, zijboorden in een contrastkleur inzetten leek me te veel werk, dus koos ik voor een contrast tailleband met strikje. De print wordt zo wat onderbroken en het strikje geeft het iets sportiever. Zelf vind ik het geslaagd, gisteren deed ik het ook al aan tijdens een bezoekje aan mijn ouders, maar toch knaagt het nog wat. Durf ik het morgen wel aan te doen naar mijn werk? 

Wat vinden jullie?