Nood aan een uitdaging

Toen ik begon na te denken over de naaiwerkjes die ik de laatste maanden maakte, en welke er nog op de planning stonden, viel me plots het besef in dat ik ergens was blijven steken. De laatste periode maakte ik precies alleen nog 'makkelijker' naaiwerk (dat de blog niet haalde), waardoor ik toch een beetje het gevoel kreeg dat ik niet goed bezig was. Waar was de uitdaging, het creatieve? Waar was het nadenken over patronen, de juiste stoffen, kleurcombinaties, het uittesten van iets nieuws? Zoveel stoffen in huis en nog meer leuke patronen, waarom bleef ik dan hangen bij de standaard truien (ook al had ik hier nood aan en ben ik verslaafd aan truien☺), T-shirtjes en simpele broekjes?

Overgetekend patroon en Leather sweater (LMV)

Oké, ergens heb ik altijd al knipangst gehad, bijgevolg is het logisch dat ik ook moeite heb met nieuwe patronen proberen. Want een stofje verknippen voor een nieuw project, niet wetende of het mij (of degene voor wie ik het maak) effectief zal passen, dat jaagt mij angst aan. De West-Vlaamse dame in mij komt dan boven en denkt alleen maar 'oh nee, wat een verspilling van stof/geld zou dat zijn!'. Dus hield ik het de afgelopen maanden bij gekende patronen, gekende projectjes. Ook al lagen sommige patronen al meer dan een jaar onaangeroerd in de kast, ik had ze al eerder gemaakt, dus wist ik dat het goed zat. Ergo, geen stofverspilling ☺.

Sunny winterpants (LMV) aka chillbroek

Isaac T-shirts als pyjama

Ergens begon het toch te knagen, dat 'easy sewing', ik had het gevoel dat ik niet meer vooruitging, dat ik niet meer bijleerde. Dus besloot ik om de koe bij de horens te vatten en uit mijn comfortzone te stappen (iets wat mijn man al jaren zegt tijdens zijn natuurfotografielezingen). Ik dacht na over welke patronen op de lange baan waren geschoven en ging resoluut voor het maken van J zijn Theo-hemd ! Dit staat al meer dan een jaar op de planning, de stof had ik nog voor het patroon (dat ondertussen ook al 6 maanden in de kast ligt) en het komt me nu ideaal uit tijdens het 3de jaar naailes waarin we een blouse moeten maken als oefening... Na kort overleg kwam een hemd dus ook in aanmerking, oef ! Blouses draag ik sowieso niet en nu kan ik het maken van het Theo-hemd opstarten in de naailes en thuis verder doen tot ik weer ergens vast zou zitten. Al ben ik hierin optimistisch, want de beschrijving van Zonen 09 is blijkbaar supergoed uitgelegd.

Theo van Zonen09

Het resultaat en mijn ervaring zal ik jullie zeker nog tonen, volgende dinsdag begin ik effectief aan het overnemen van het patroon (ik was mijn man vergeten op te meten). Al zullen jullie waarschijnlijk wat geduld moeten hebben want tussendoor ben ik ook nog aan enkele andere werkjes begonnen, want één uitdaging is geen... Dus ben ik ook bezig met het maken van een filterhoudertasje met verschillende vakjes en - omdat ik het niet kan laten - met het maken van nog een trui. Wel een nieuw patroontje, ook ééntje die al meer dan een jaar in mijn bezit is; de Jasper sweater. Dit patroon stond ook lang op mijn verlanglijstje en ik ben blij dat ik er eindelijk mijn werk van maak ☺. Oh en ik maak natuurlijk ook nog enkele van die makkelijkere kleertjes, gewoon omdat het leuk is om eens - zonder te hoeven nadenken - door te naaien en snel resultaat te hebben ☺. 

Spontaan cadeautje

Vorige week zaterdag kreeg ik deze foto doorgestuurd van mijn collegaatje; hier zie je schattige Mila met een outfitje die ze van mij kreeg bij haar geboorte. Het was de eerste keer dat ik zo'n klein prutsje in door mij gemaakte kleertjes zag en iets binnen in mij smolt.♥ De foto in combinatie met de lieve, dankbare woorden van de mama, deden mij zin krijgen om die dag onmiddellijk opnieuw aan de slag te gaan voor Mila, aangezien ik dinsdagavond nog eens een blitsbezoekje zou brengen aan haar.

In verschillende facebookgroepen had ik al regelmatig opdrukken gezien op kledij, gemaakt aan de hand van het geboortekaartje. Dit wou ik ook maken voor Mila'tje om zo een 'standaard' truitje wat meer te personaliseren. Ik nam mijn geliefde patroontje van de Mare sweater erbij, vond al snel het ideale stofje en ging daarna aan de slag met mijn Scan 'n cut. Met maar een klein beetje stress, want Scanny en ik zijn al heel wat betere vrienden (zeker na het bedrukken van al die goodiebags) dan in het begin dat ik hem in huis had. Het geboortekaartje werd vlot gescand en na wat kleine aanpassingen en gefoefel, kon ik de naam reeds uitsnijden. Ook de hartjes werden overgenomen van het geboortekaartje en werden als confetti verspreid over het voorpand van de trui.

Om het helemaal af te maken, durfde ik voor het eerst een eigen labeltje aannaaien, ik oefende eerst tweemaal op eigen kledij voor ik het definitief durfde vastmaken. Het opstrijken van de hartjes en tekst was moeilijker dan gedacht (flex en french terry combineren niet zo goed in het vlot opstrijken) en ik wou de trui op het laatst niet verpesten door mijn labeltje schuin of ondersteboven te stikken. ☺

Het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf. ☺ Gisteren gaf ik het truitje - ietwat verlegen - af en beide ouders werden laaiend enthousiast. Er werd gesproken over 'babyborrel', 'inkaderen', 'mooiste truitje ever' en ik wist dat mijn cadeautje goed ontvangen was. Oef, toch altijd een opluchting als iets eigengemaakt goed onthaald wordt; ik zit er altijd een beetje mee in of de 'ontvangers van mijn spontane geschenken' ( ik denk aan (de ouders van) mijn neefjes of kleine M.) dat wel zo leuk vinden dat ik met kleertjes kom aandraven. Ik wil ze niet het gevoel geven dat ik ze hun dit opdring of verplicht om die kleren effectief te dragen. Hoe voelen jullie zich hierbij? Of zit het gewoon maar in mijn kopje, die denkbeelden? ☺ Ik vind het gewoon heel leuk om af en toe ook eens voor andere mensen te naaien en hun blij te maken met mijn hobby...

De dag nadien...

Gisterenavond is ons naaiweekend geëindigd… Gedaan met stressen en organiseren, maar ook gedaan met aftellen en uitkijken naar. Gelukkig heb ik nu een hoofd vol leuke herinneringen, want het was in mijn ogen een topper van formaat !

Ikzelf vond het ongelooflijk plezant, ondanks alle extra werk dat erbij kwam kijken, want ik leerde keitoffe, nieuwe mensen kennen, waarvan ik er zeker enkele nog ga terugzien. Is het niet in de nabije toekomst, dan toch zeker op ons tweede naaiweekend volgend jaar :). Want ja, wat mij betreft was het zodanig goed en ging alles zodanig vlot dat er een tweede editie mag volgen. Het hoe, wanneer en waar horen jullie wel nog, als het definitief vastligt en als mijn medeorganisator Silke dit ook nog ziet zitten natuurlijk :).

Aan de reacties van de deelnemers te horen (en de foto’s met bijpassende commentaar te zien op Facebook) hadden zij ook een leuk weekend. Er werd veel gelachen (bij sommigen tot wenen toe), getetterd, gesnoept en genaaid ! Bij sommigen ging dit laatste door van 7.00 uur ’s morgens tot 02.00 uur ’s nachts ! We hadden dan ook het geluk dat we een aparte zaal konden bijhuren waar alle materiaal kon blijven staan, dus het was kwestie van ‘sleep-sew-eat-repeat’. De kans is groot dat we hier dus volgend jaar terugkomen :).

Vrijdagavond gingen we na een ietwat hectisch onthaal van start met een drankje en een hapje, om elkaar beter te leren kennen. Ook onze supertoffe, goedgevulde goodiebags werden uitgedeeld, kwestie van het ijs wat te breken. Na het avondeten konden de deelnemers langsgaan in onze pop-up stoffenwinkel (dankzij de lieve Nathasja van Lavvi Ebbel die haar halve winkel verhuisde voor ons) en waren er onmiddellijk enkele enthousiastelingen om te starten met naaien. Algauw zat iedereen achter haar stikmachine; ons weekend was begonnen !

Het stikken ging ook vlotjes door op zaterdag, sommigen startten al heel vroeg, andere genoten nog wat van de rust alvorens aan de slag te gaan. De zaterdag was echt een dagje om eens goed door te kunnen werken. Er werd een verscheidenheid aan kledij en accessoires gemaakt; handtassen, jassen, truien, draagzakken, body’s, broeken, hoesjes etc. Tussen het naaien en het babbelen door was er natuurlijk ook tijd voor een koffietje en een koekje of een uitstapje naar de naburige winkels. Ook het winkeltje van Lavvi Ebbel in de buurt werd nog door een 5-tal deelnemers bezocht (nee hoor, we zijn niet stofverslaafd). In de namiddag gingen we met een paar mensen aan de slag met zeefdruksets van Bobbinhood, dit was voor velen nog nieuw en tijdens zo'n naaiweekend is het ideaal om te leren van elkaar. 

De meeste stikten door tot rond 23.00 uur, enkelen gingen daarna in de sauna om de spieren los te maken, en een 3-tal diehards naaiden effectief door tot 2.00 uur…

Zondagvoormiddag was er opnieuw tijd om achter de machines te kruipen en kregen we bezoek van manlief die foto’s kwam nemen. Er werden enkele beelden genomen tijdens het naaien en ook onze mooie groepsfoto werd genomen ! Al ontbraken er ondertussen reeds 2 deelneemsters, dus denk Els en Fran er even bij :). 

In de namiddag kwam manlief terug rond 15.00 uur om foto’s te nemen van alle creaties, het waren er zodanig veel dat we ze niet allemaal op 1 foto kregen !

Daarna was het tijd om afscheid te nemen en opnieuw ‘te verhuizen’. 1 voor 1 gingen de deelnemers huiswaarts tot ons huis weer leeg was…

Bedankt iedereen voor jullie aanwezigheid, het was leuk met jullie erbij ! Ik hoop dat ik correct ben dat ik mag zeggen dat het voor iedereen een geslaagd weekend was?! In elk geval heb ik met volle teugen genoten en hoop ik om jullie volgend jaar opnieuw te kunnen verwelkomen.

Bedankt aan alle helpende handen voor het uitladen van de boodschappen en de stoffen, voor het meekoken, voor het dekken van de tafels, het opruimen, de vaatwas te vullen/legen, het stofzuigen, iedereen van drank en eten te voorzien, etc.. Dikke merci !

Bedankt nogmaals aan Nathasja voor het langskomen met je mooie stofjes en het stand-by zijn tijdens ons naaiweekend ! Ook voor het sponsoren van de draagtassen en de flexfolie voor de bedrukkingen.

Ook nogmaals bedankt aan alle sponsors voor de inhoud van de goodiebags, dankzij jullie konden we blijde gezichtjes tevoorschijn zien komen tijdens het uitdelen en het doorsnuisteren van de goodiebags. Dus bedankt aan: Babarum, Framalo, De Banier, Creakiosk, Kiwi Fabrics, Fournituren.nl, Veritas, Bolletjes Eend, Feeërieke, La Maison Victor, Piekewieke, Stof op zolder, Atelier in 't Leerke, Lelastof, Straightgrain en Lanalotta!

En als laatste, bedankt aan Silke dat ik mee mocht helpen organiseren aan zo’n fantastisch naaiweekend, bedankt voor al je werk, het geregel, het rondrijden, het mailen, je organisatietalent en om te denken aan alle details. We zijn een topteam :).