Het naaizakje

Voor mijn naaizakje gingen manlief en ik op zoek naar een leuk meisjesstofje in een winkeltje te Zottegem. Ik vond een fantastisch stofje, rekeninghoudend met de richtlijnen van de juf (geen ruitjes, enkel katoen, geen prints in 1 richting etc.), en voelde me als een klein kind in de winkel toen ik alle bijhorendheden mocht uitkiezen en matchen. Bijpassende voeringstof, biaislint, knopen en de rest van mijn boodschappenlijstje.

de oorspronkelijke stof

Toen we afrekenden verschoot ik echter zo van de prijs dat ik onmiddellijk dacht 'Ohnee, wat een dure hobby heb ik nu weer uitgekozen'. Bovendien kreeg ik - al voor ik maar begonnen was met iets te naaien - de panische angst om in stof te knippen, je weet maar nooit dat je verkeerd knipt... Waarschijnlijk is dit fenomeen jullie ook niet onbekend :)
Toen ik dit ter sprake bracht bij een vriendin waar we die avond bleven eten, was ze zo lief om mij een 'restjesstof' mee te geven om eerst een oefenzakje te maken.
Nu - na 3 lessen en enkele fouten - is mijn naaizakje klaar ! Hoe trots kan je zijn op een eenvoudig zakje ! Zelfs J. was onder de indruk en vroeg onmiddellijk of ik hem een laptoptas kon naaien :)