Een uitstap met omwegjes

Vorige week waren manlief en ik op een vijfdaags uitstapje naar Luxemburg. De planning hiervan was niet optimaal, want we hadden gedacht om een centrale slaapplaats te kiezen en van daaruit daguitstappen te maken. Alleen lagen onze daguitstappen veel verder uit elkaar dan verwacht. 😊 Deze daguitstappen waren voor J. bedoeld als soort prospectie voor een uitstapje met zijn petekind en tegelijk of sommige wildparken eventueel geschikt waren om te gaan fotograferen.

Toen we dinsdag dus helemaal tot in Grevenmacher reden om een vlindertuin te bezoeken en we schrik hadden dat we tijd over zouden hebben, vroeg manlief me of ik nog iets in de buurt wou bezichtigen. Hij gaf me carte blanche, dus zocht ik onmiddellijk de dichtstbijzijnde stoffenwinkel op. 😀 Aangezien we vlak bij de Duitse grens zaten, kwam ik uit bij Stoffmarkt Modemeter in Trier, op 20 km van de vlindertuin.  De inkom was een beetje raar als ik het zo mag zeggen, een klein steegje inwaarts en dan kwam je op een binnenplaatsje dat naar een groot gebouw ging. Niet echt zoals ik de stoffenwinkels gewend ben in België, maar hé: 'never judge a book by its cover'.

Eenmaal binnen voelde ik mij een beetje onwennig in de eerste kleine ruimte, dus liep ik door naar de tweede ietswat grotere ruimte, volgestapeld met rollen stof. Overal waar je keek, lagen of stonden rollen stof. 😊 Het was voor mij een beetje een zoektocht omdat ik daar pas de eerste maal kwam, dus ik liet J. achter in een veilig hoekje en baande me een weg tussen de rollen tricot. Heeeeel veel keuze aan leuke printjes en kleuren, vooral van Swafing en Qjutie Kids. Het was een beetje zoeken want alle rollen lagen op elkaar gestapeld met de tekeningen naar onderen/boven, maar uiteindelijk heb ik wel enkele schatten mee naar huis. 😊 Streepjes, grappige prints en een mooie donkerblauwe jeanstricot. Ook vond ik er eindelijk de stof dat ik wil gebruiken voor mijn broer zijn trui die hij reeds bestelde met Kerstmis! Sorry broerie, je krijgt hem zeker! Waarschijnlijk ergens tussen dit en de zomervakantie. 😀

Op woensdag hadden we besloten dat we een dag 'te veel' geboekt hadden in Luxemburg en J. wou op donderdag doorrijden naar Nederland om Burgers Zoo te bezoeken. Hij had er al veel over gehoord en was benieuwd hoe het er uit zag. Weer vroeg hij aan mij: 'lieveke, is er nog iets dat je onderweg van hier tot Arnhem wilt bezoeken?'. Dus ik ging weer raad vragen bij Google! Alle grote steden onderweg werden opgezocht in de combinatie met 'stoffenwinkel' en rara? In Nijmegen - bijna tegen Arnhem weliswaar - ligt Karteris!! We boekten een hotelletje in de buurt van Nijmegen, vertrokken op donderdagmorgen met een tussenstop in Gangelt (naar een wildpark waar manlief al een paar keer geweest was en hij mij eens wou tonen) en kwamen omstreeks 15.45u in Karteris. Naar wat ik dacht ruim op tijd voor sluiting om 17.00u. Tot ik zag hoe groot het was binnenin!! De buitenkant zag er wederom weinig uitnodigend uit, het ligt helemaal aan het begin van een soort industrieterrein en bestaat uit een grote loods met een zijdeurtje. Hier en daar staat wel een getekend bord en spandoek, maar ik was toch een beetje zenuwachtig omdat ik niet wist waar ik ging terechtkomen. Blijkt wel dat zo'n loods ideaal is om veel stof te stockeren !!

Ik wist eerst niet waar zoeken naar welke stofjes en liep een beetje verloren, voelend aan zowat alles wat ik tegenkwam. 😊 De winkel bestaat min of meer uit twee delen waarvan het eerste deel nog wat opgedeeld is in hoekjes en dan een tiental rijen met aan weerzijden stof. Het tweede deel is één groot stuk loods met een stuk of vijf ellenlange tafels, helemaal vol met stofjes. De ingang komt uit in het eerste deel, dus begon ik daar. Heel wat leuke basis kinderstofjes, heel wat nieuwe stofjes, boordstof, geklede stofjes, maar telkens ook met een aantal rollen op elkaar, dus het was wat zoeken en voelen. Niet alles heeft een duidelijke plaats en de soorten stof liggen ook wat verspreid door elkaar. Bepaalde rayons zijn wel heel duidelijk, zoals bij de gewone tricots en de simpele katoentjes. Al kan je tussen de andere rollen ook makkelijk nog tricot of katoen terugvinden. Het is een beetje zoeken in een schatkamer.

Je kan algauw bedenken dat ik tijd en ogen te kort kwam... 😀 Vooral toen J. me er op wees -zo'n half uurtje voor sluitingstijd - dat in het tweede deel bijna alle tafels vol lagen met stofjes aan €5 per meter... Snel daarheen en zoeken naar tricot of sweaterstof! Jammer dat manlief nog niet alle stofsoorten kent, dan kon ik zijn hulp wat effecienter inschakelen, want nu was zijn (goedbedoeld) advies niet altijd een meerwaarde. 😊 Hij was wel heel hulpvaardig bij het knopen doorhakken ('neem dat gewoon mee voor die prijs') en ik kon hem - met mijn winkelkar vol stofjes - alvast sturen naar de kassa om te laten knippen. Zo had ik zelf nog wat extra tijd om verder te snuisteren in de koopjeshoek. Bovendien was J. zo lief om uit zichzelf (jawel dames, helemaal uit zichzelf!) voor te stellen om de dag nadien nog even langs te komen voor we doorreden naar Burgers Zoo. Oef! Ik kon stoppen met stressen over alle gemiste stofjes, want ik kreeg een uurtje extra tijd op vrijdag. 😊

Donderdagavond kon ik dus een overzichtje maken van alles wat ik meehad en vooral wat ik te kort had. Vrijdagochtend was ik nog nooit zo snel klaar om te vertrekken en stipt om 9.00 uur stonden we voor de deuren van Karteris. Eerst richting fournituren, want de dag ervoor had ik daar helemaal niet aan gedacht natuurlijk, erna terug naar de koopjeshoek. Met heel wat meer innerlijke rust kwam ik terug aan de kassa en kocht nog wat stofjes waar ik geen plaats meer voor heb in mijn kast. 😀

Het mag gezegd worden: Karteris is een mini whalhalla voor stofjes en ik raad iedereen aan om de omweg te maken als je daar in de buurt moet zijn! Je hebt er zot veel keuze en superhulpvaardig personeel. Zorg alleen dat je voldoende tijd (en geld 😉) incalculeert!

Byebye Flo, welkom Blanche !

Normaalgezien zou ik nu ongeveer een blogpost schrijven over het kleedje dat ik maakte voor de eerste communie van mijn metekindje komende zondag. Ik wou namelijk persé komen opdraven in zelfgemaakte kledij, zowel voor manlief (Theohemd) als mij. Dus begon ik vol enthousiasme aan de Flo jurk van LMV. Het ideale stofje had ik al in voorraad en ik zag mezelf al pronken in een mooi, koket, zomers jurkje.

Tot ik vorige week eindelijk eens serieus verder werkte (deadlinestress!!) en het jurkje (na veel gepriegel aan het beleg) een eerste keer kon passen. Bye bye idyllische gedachten, welkom monsterjurk 😀. Dit was dus niet zoals ik het in gedachten had ! Ik leek precies een wannabe, ontplofte Tinkerbell 😞. Bij een tweede inspectie bleek het allemaal wel nog mee te vallen, al moest er wel heel wat gebeuren om het kleedje (en dan vooral het rokdeel) draagbaar te maken. Hier had ik eerlijk gezegd de moed niet meer voor, de tijd begon te dringen en ik wou ook nog iets naaien voor T. zelf (daarover vertel ik in een volgende blogpost meer), dus schoof ik het kleedje voorlopig opzij en ga resoluut voor plan B!

Waarover deze blogpost dan wel gaat, vraag je je waarschijnlijk af?

Over mijn supermooie, zelfgemaakte, met trots afgewerkte Blanche Barrel Bag !

De voorbereidingen zijn klaar!

Van zodra ik hoorde dat S. de workshop zou volgen bij Atelier ’t Leerke, wou ik mij ook inschrijven, ik had de tas al enkele malen zien passeren op Facebook en het leek me wel eens leuk (+ een nieuwe uitdaging) om hem zelf te naaien. Dankzij wat geluk kwam er een plaatsje vrij en kon ik afgelopen zaterdag samen met S. de workshop volgen.

De zoektocht naar de juiste stof en fournituren kon beginnen !

Nu bleek dat een tas maken nog niet zo simpel is, en blijkbaar is de Blanche nog één van de moeilijkere patronen van Swoon omwille van de rondingen. De begeleidster (Katrienette) adviseerde mij dan ook via mail om de basisversie te maken en niet onmiddellijk te willen aanpassen en uitbreiden met schouderhengsels en extra zakjes… Hierdoor zou ik echter nooit zelf gebruik maken van de tas (ik wil mijn handen vrij hebben), dus wou ik ook geen onnodige uitgaven doen. De stoffen voor de tas moesten namelijk aangekocht worden via ’t Leerke. Gelukkig kreeg ik van hen toestemming om eigen stofjes te gebruiken en daarna stof aan te kopen bij hun voor een tweede tas, die ik dan zelf thuis kon maken, met alle snufjes er op en er aan ! Nogmaals dank voor deze geste ! Een tweede tas zal ook zeker volgen, ik heb de smaak te pakken 🙂.

Zo komt het dus dat ik een reststofje gebruikte van mijn mama haar Sunny winterpants, met het idee, dat als zij de handtas leuk vond, zij hem ook mocht houden. Dus kon ik haar gisteren , met moedertjesdag, vol trots de tas overhandigen 🙂. Of zij hem effectief zal gebruiken is maar de vraag (hij is aan de kleine kant voor haar normen), maar de tas heeft een gelukkige eigenaar gevonden en daar is het om te doen!

Wie trouwens ooit al getwijfeld heeft om een workshop te volgen bij Katrienette om een tas/handtas te maken, niet twijfelen ! De workshop ging supervlot, je mag naaien op eigen tempo en wordt persoonlijk begeleidt aan de hand van uitleg en foto’s. Op voorhand mag je vragen stellen tijdens de voorbereiding/stofkeuze/fourniturenbenodigheden/etc en achteraf mag je haar altijd mailen voor wanneer je thuis nog aan de slag zou gaan. Het vergt even wat voorbereiding en doorzettingsvermogen tijdens de workshop zelf, al heb je daarna wel je eigen, zelfgemaakte, unieke tas !

Barcelona baby !

Vorige week gingen we eindelijk op city-trip naar Barcelona ! Deze reis staat al ongeveer sinds mijn afstuderen op mijn verlanglijstje (dat heb je als je een richting volgt met kunstgeschiedenis en architectuur als vakken) want ik wou al die mooie gebouwen in modernistische en art nouveau-stijl wel eens in het echt bewonderen. De trip kreeg ik vorig jaar cadeau van toplief J, voor mijn 30ste verjaardag (sssst niet verder vertellen, lees aub gewoon verder over dat getal heen), al kon deze omwille van omstandigheden pas dit jaar doorgaan, na mijn daaropvolgende verjaardag dus :)
We planden 5 dagen in, zodat we niet hoefden te stressen en ook tijd hadden voor andere bezigheden, buiten het bezoeken van de prachtige gebouwen. Yes, je leest het goed, er werd geshopt !!! Na het bezoeken van de Sagrada Familia, planden we tijd in om enkele stofwinkels op te sporen in Barcelona. Mag ik erbij vermelden dat de Sagrada Familia echt wel indrukwekkend is om te zien en dat ik het zo jammer vind dat ik het niet uitgebreider kon bezoeken (we hadden een basisticket en wisten van niet beter), dus dat we nu al de afspraak gemaakt hebben om voor mijn 40ste verjaardag (auwch pijnlijk) terug te gaan op citytrip? :)

Maar de stofwinkels dus; op voorhand had ik al een oproep geplaatst op Facebook, waar ik moest zijn én had ik advies gekregen via via, maar het bleek eigenlijk dat het aanbod aan stofwinkels best wel beperkt is in Barcelona. Bovendien lagen er sommige echt wel uit onze buurt (we logeerden behoorlijk ver van het centrum, dus het was altijd al een belevenis/reis om daar te raken, laat staan aan de andere kant van de stad) waardoor ik mij moest beperken tot 3 winkels. Eerst gingen we langs bij Merceria Santa Ana, de zogenaamde grootste fourniturenshop van Barcelona, waar je zeker vindt wat je zoekt op gebied van knopen, linten en benodigdheden. En inderdaad, ze hadden wel een groot aanbod en zeker enkele duizenden knopen, gerangschikt op kleur, met daarnaast verschillende linten, paspel, kamsnaps, patches etc, al vond ik er natuurlijk net niet wat ik zocht :) Al is dat wel een typisch fenomeen, dat je nooit echt datgene vindt waar je specifiek naar op zoek bent... De winkel is zeker de moeite om eens binnen te wippen, er is een groter aanbod dan in de standaard fourniturenwinkel en het doet me qua aanbod een beetje denken aan Mertens Mercerie, alleen wat chaotischer.

De dag erna was er even tijd om 2 stoffenwinkels te bezoeken, na het avondeten en nog voor sluitingstijd. Eerst gingen we langs bij Ribes & Casals, de stoffenwinkel die je overal tegenkomt als je zoekt op 'stoffenwinkel Barcelona'. Mijn verwachtingen van deze winkel waren dus behoorlijk hoog, maar bij het binnenkomen was ik even totaal mijn kluts kwijt. De stoffen lagen allemaal op tafels en in hoge wandkasten en ik raakte er niet aan uit wat welke stof was en wat waar lag. Mijn gebrek aan kennis van de Spaanse taal was hier wel even verdraaid lastig, want meestal kijk ik naar de samenstelling van de stof om te weten wat ik in handen heb, puur op het voelen van de stof afgaan, lukt mij nog niet. Ik kreeg wel een leuk lapje kaki stof te pakken waarbij ik een Sunny Pants voor ogen heb, en daarna kreeg ik een medewerker te pakken die Engels sprak :) Hun aanbod aan sweater en tricot was jammergenoeg minimaal, dus verliet ik deze winkel wat teleurgesteld, met enkel mijn groen lapje stof (wat wel een enorm koopje was !).

De tweede winkel die op de planning stond, was een eindje terugwandelen, we waren er blijkbaar gepasseerd op weg naar Ribes & Casals, zonder dit op te merken. Toen we echter wilden oversteken, merkte J nonchalant op dat er naast Ribes & Casals nog een stofwinkel was, of ik 'daar niet binnen wou kijken?'. Ja, natuurlijk wel ! Dus gingen we 'La Casa del retall' binnen en werd ik op slag verliefd op wel zeker 10 verschillende stofjes :) Daar was het aanbod aan sweater en tricot van totaal andere orde dan bij de buren en hadden ze superleuke stofjes, zowel voor kinderen als voor volwassenen. Hier heb ik mij een beetje laten gaan en nam 5 nieuwe stofjes (die ik totaal niet nodig heb) mee naar buiten. De medewerkster van de winkel werd - ondanks de taalbarrière -steeds hulpvaardiger naarmate ik nieuwe stofjes aanduidde :) Deze winkel is wat mij betreft dus een enorme aanrader ! En wel een zodanige meevaller dat we de oorspronkelijke 2de stoffenwinkel niet meer bezochten, deels omdat ik al zo'n mooie buit meehad en deels uit schuldgevoel naar manlief :)

Rebaixes = solden !!

Jongenspyjama's - deel 1

We kregen als opdracht mee om tijdens de herfstvakantie op zoek te gaan naar stof (liefst flanel) voor een pyjama. We zouden namelijk starten met het maken van een pyjama en hadden de keuze om deze voor onszelf te maken of voor een kindje. Ik koos voor een kindermodel (omdat ik al meer dan genoeg flanellen pyjama's heb die de helft van de tijd gewoon in mijn kast blijven liggen) en ging onmiddellijk de uitdaging aan om er 2 tegelijk te maken, 1 in de les en 1 thuis. Ik had namelijk - bij gebrek aan eigen kinderen - besloten om pyjama's te maken voor mijn 2 neefjes en deze te geven met kerstmis (geïnspireerd door de keukenschort, zie vorig blogbericht). De juf zei dat dit geen enkel probleem was, om er 2 tegelijk te maken, dat ik gewoon zou moeten doorwerken om ze alletwee voor kerstmis af te krijgen... Maar het leek me zo triest om maar voor 1 neefje een pyjama te maken, dat ik er toch volledig voor ging, ondanks de drukte op mijn werk en de bijkomende naaiprojectjes (hierover later meer). Hierbij alvast de stofkeuze, een superzachte vrolijke flanel, het laatste van de rol en hopelijk net voldoende voor de twee pyjamaatjes. Ik besloot om het de mama iets makkelijker te maken en koos voor twee verschillende kleuren knopen en paspel voor de afwerking, oranje en turkoois.

Het naaizakje

Voor mijn naaizakje gingen manlief en ik op zoek naar een leuk meisjesstofje in een winkeltje te Zottegem. Ik vond een fantastisch stofje, rekeninghoudend met de richtlijnen van de juf (geen ruitjes, enkel katoen, geen prints in 1 richting etc.), en voelde me als een klein kind in de winkel toen ik alle bijhorendheden mocht uitkiezen en matchen. Bijpassende voeringstof, biaislint, knopen en de rest van mijn boodschappenlijstje.

de oorspronkelijke stof

Toen we afrekenden verschoot ik echter zo van de prijs dat ik onmiddellijk dacht 'Ohnee, wat een dure hobby heb ik nu weer uitgekozen'. Bovendien kreeg ik - al voor ik maar begonnen was met iets te naaien - de panische angst om in stof te knippen, je weet maar nooit dat je verkeerd knipt... Waarschijnlijk is dit fenomeen jullie ook niet onbekend :)
Toen ik dit ter sprake bracht bij een vriendin waar we die avond bleven eten, was ze zo lief om mij een 'restjesstof' mee te geven om eerst een oefenzakje te maken.
Nu - na 3 lessen en enkele fouten - is mijn naaizakje klaar ! Hoe trots kan je zijn op een eenvoudig zakje ! Zelfs J. was onder de indruk en vroeg onmiddellijk of ik hem een laptoptas kon naaien :)