Toen we dinsdag dus helemaal tot in Grevenmacher reden om een vlindertuin te bezoeken en we schrik hadden dat we tijd over zouden hebben, vroeg manlief me of ik nog iets in de buurt wou bezichtigen. Hij gaf me carte blanche, dus zocht ik onmiddellijk de dichtstbijzijnde stoffenwinkel op. 😀 Aangezien we vlak bij de Duitse grens zaten, kwam ik uit bij Stoffmarkt Modemeter in Trier, op 20 km van de vlindertuin. De inkom was een beetje raar als ik het zo mag zeggen, een klein steegje inwaarts en dan kwam je op een binnenplaatsje dat naar een groot gebouw ging. Niet echt zoals ik de stoffenwinkels gewend ben in België, maar hé: 'never judge a book by its cover'.
Ik wist eerst niet waar zoeken naar welke stofjes en liep een beetje verloren, voelend aan zowat alles wat ik tegenkwam. 😊 De winkel bestaat min of meer uit twee delen waarvan het eerste deel nog wat opgedeeld is in hoekjes en dan een tiental rijen met aan weerzijden stof. Het tweede deel is één groot stuk loods met een stuk of vijf ellenlange tafels, helemaal vol met stofjes. De ingang komt uit in het eerste deel, dus begon ik daar. Heel wat leuke basis kinderstofjes, heel wat nieuwe stofjes, boordstof, geklede stofjes, maar telkens ook met een aantal rollen op elkaar, dus het was wat zoeken en voelen. Niet alles heeft een duidelijke plaats en de soorten stof liggen ook wat verspreid door elkaar. Bepaalde rayons zijn wel heel duidelijk, zoals bij de gewone tricots en de simpele katoentjes. Al kan je tussen de andere rollen ook makkelijk nog tricot of katoen terugvinden. Het is een beetje zoeken in een schatkamer.
Je kan algauw bedenken dat ik tijd en ogen te kort kwam... 😀 Vooral toen J. me er op wees -zo'n half uurtje voor sluitingstijd - dat in het tweede deel bijna alle tafels vol lagen met stofjes aan €5 per meter... Snel daarheen en zoeken naar tricot of sweaterstof! Jammer dat manlief nog niet alle stofsoorten kent, dan kon ik zijn hulp wat effecienter inschakelen, want nu was zijn (goedbedoeld) advies niet altijd een meerwaarde. 😊 Hij was wel heel hulpvaardig bij het knopen doorhakken ('neem dat gewoon mee voor die prijs') en ik kon hem - met mijn winkelkar vol stofjes - alvast sturen naar de kassa om te laten knippen. Zo had ik zelf nog wat extra tijd om verder te snuisteren in de koopjeshoek. Bovendien was J. zo lief om uit zichzelf (jawel dames, helemaal uit zichzelf!) voor te stellen om de dag nadien nog even langs te komen voor we doorreden naar Burgers Zoo. Oef! Ik kon stoppen met stressen over alle gemiste stofjes, want ik kreeg een uurtje extra tijd op vrijdag. 😊
Donderdagavond kon ik dus een overzichtje maken van alles wat ik meehad en vooral wat ik te kort had. Vrijdagochtend was ik nog nooit zo snel klaar om te vertrekken en stipt om 9.00 uur stonden we voor de deuren van Karteris. Eerst richting fournituren, want de dag ervoor had ik daar helemaal niet aan gedacht natuurlijk, erna terug naar de koopjeshoek. Met heel wat meer innerlijke rust kwam ik terug aan de kassa en kocht nog wat stofjes waar ik geen plaats meer voor heb in mijn kast. 😀
Het mag gezegd worden: Karteris is een mini whalhalla voor stofjes en ik raad iedereen aan om de omweg te maken als je daar in de buurt moet zijn! Je hebt er zot veel keuze en superhulpvaardig personeel. Zorg alleen dat je voldoende tijd (en geld 😉) incalculeert!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten