Tot ik
vorige week eindelijk eens serieus verder werkte (deadlinestress!!) en het
jurkje (na veel gepriegel aan het beleg) een eerste keer kon passen. Bye bye
idyllische gedachten, welkom monsterjurk 😀. Dit was dus niet zoals ik het in gedachten
had ! Ik leek precies een wannabe, ontplofte Tinkerbell 😞. Bij een tweede inspectie bleek het allemaal
wel nog mee te vallen, al moest er wel heel wat gebeuren om het kleedje (en dan
vooral het rokdeel) draagbaar te maken. Hier had ik eerlijk gezegd de moed niet
meer voor, de tijd begon te dringen en ik wou ook nog iets naaien voor T. zelf
(daarover vertel ik in een volgende blogpost meer), dus schoof ik het kleedje
voorlopig opzij en ga resoluut voor plan B!
Waarover
deze blogpost dan wel gaat, vraag je je waarschijnlijk af?
Over mijn
supermooie, zelfgemaakte, met trots afgewerkte Blanche Barrel Bag !
 |
| De voorbereidingen zijn klaar! |
Van zodra ik hoorde dat S. de workshop zou volgen bij Atelier ’t Leerke, wou ik mij ook inschrijven, ik had de tas al enkele malen zien passeren op Facebook en het leek me wel eens leuk (+ een nieuwe uitdaging) om hem zelf te naaien. Dankzij wat geluk kwam er een plaatsje vrij en kon ik afgelopen zaterdag samen met S. de workshop volgen.
De
zoektocht naar de juiste stof en fournituren kon beginnen !
Nu bleek
dat een tas maken nog niet zo simpel is, en blijkbaar is de Blanche nog één van
de moeilijkere patronen van Swoon omwille van de rondingen. De begeleidster
(Katrienette) adviseerde mij dan ook via mail om de basisversie te maken en
niet onmiddellijk te willen aanpassen en uitbreiden met schouderhengsels en
extra zakjes… Hierdoor zou ik echter nooit zelf gebruik maken van de tas (ik
wil mijn handen vrij hebben), dus wou ik ook geen onnodige uitgaven doen. De
stoffen voor de tas moesten namelijk aangekocht worden via ’t Leerke. Gelukkig
kreeg ik van hen toestemming om eigen stofjes te gebruiken en daarna stof aan te
kopen bij hun voor een tweede tas, die ik dan zelf thuis kon maken, met alle
snufjes er op en er aan ! Nogmaals dank voor deze geste ! Een tweede tas zal
ook zeker volgen, ik heb de smaak te pakken 🙂.
Zo komt het
dus dat ik een reststofje gebruikte van mijn mama haar Sunny winterpants, met
het idee, dat als zij de handtas leuk vond, zij hem ook mocht houden. Dus kon
ik haar gisteren , met moedertjesdag, vol trots de tas overhandigen 🙂. Of zij hem effectief zal gebruiken is maar de
vraag (hij is aan de kleine kant voor haar normen), maar de tas heeft een
gelukkige eigenaar gevonden en daar is het om te doen!
Wie
trouwens ooit al getwijfeld heeft om een workshop te volgen bij Katrienette om
een tas/handtas te maken, niet twijfelen ! De workshop ging supervlot, je mag naaien
op eigen tempo en wordt persoonlijk begeleidt aan de hand van uitleg en foto’s.
Op voorhand mag je vragen stellen tijdens de
voorbereiding/stofkeuze/fourniturenbenodigheden/etc en achteraf mag je haar
altijd mailen voor wanneer je thuis nog aan de slag zou gaan. Het vergt even
wat voorbereiding en doorzettingsvermogen tijdens de workshop zelf, al heb je
daarna wel je eigen, zelfgemaakte, unieke tas !
