Een trui voor smospotten

Mijn eerste blogbericht van 2019 gaat over mijn laatste naaisel van 2018. 😊
Naar goede gewoonte geef ik mijn neefjes - als het cadeautjestijd is - altijd een zelfgemaakt en een zelfgekocht cadeautje, zo ook dus afgelopen kerst. Wegens omstandigheden kon ons kerstfeestje met het gezin (ouders, broer, schoonzus, neefjes en manlief) pas gisteren doorgaan, net na nieuwjaar, een 2-in 1 feestje dus. Er werd gegeten, gedronken en uitgepakt ! Dat laastste duurt altijd een eeuwigheid bij ons en is zowat de rode draad van ons feestje. Vooral de neefjes gaan hierbij graag in overdrive, al was de schoonzus dit jaar ook niet kalm te krijgen tot ze haar cadeautje mocht openen. 😉

Mijn oudste neefje kreeg bij toeval redelijk snel zijn zelfgemaakt pakje onder de boom, de jongste was ervan overtuigd - al voor het open was - dat ze terug een pyjama kregen en ging al door naar het volgende pakje. 😊 Gelukkig waren T., de schoonzus en manlief (die mee in het complot zat) meer geïntresseerd in mijn naaisel en kwam er een eerste omkeerbare trui te voorschijn !

Inderdaad, de neefjes kregen dit jaar elk een eigen omkeerbare trui. Ik koos om voor beiden dezelfde stoffen te gebruiken want volgens de schoonzus kleden ze zich de laatste tijd graag gelijk (en kiezen ze hier zelf voor in de winkel). Om het toch een beetje persoonlijk te maken (en het de schoonzus makkelijk te maken om te weten welke trui van wie is) zette ik hun namen in een stoer lettertype op de ondermouw.

De reden waarom ik een omkeerbare trui koos dit jaar is simpel: ik had deze zelf als kind en vond het de leukste trui om te dragen in de winter. Bij koud weer buitenspelen ging perfect in deze trui, je kon zelf kiezen welke kant je wou afhankelijk van je stemming en als je ergens een vlek had, kon je hem simpelweg omdraaien... Een trui voor echte smospotten dus...

De stof met gitaren is een French Terry van bij Lavvi Ebbel, de oranje is sweater van Stoffen Hemmers. Door de dubbele stof was het wat stressen over de juiste maat, ik wou dat de truien gepast waren voor nu en niet op de groei. Zo'n dikke trui is namelijk meer gepast voor de winter dan voor de zomer. 😀 Na heel wat gemeet en advies te vragen, waagde ik de sprong en ging voor het patroon van de Mitch sweater in maat 128 voor T. (7,5 jaar) en 116 voor N. (5,5 jaar). Aan de hand van de superduidelijke tutorial van Emma en Mona kon ik de truien vlotjes in elkaar zetten, bedankt Griet !

De truien zitten gelukkig net goed en beide jongens vonden het 'vet cool' dat hun naam er op stond! Na het passen voor de foto bleven de truien dan ook lekker aan. 😊

Stoere T-shirts

De Isaac T-shirts voor T zijn verjaardag zijn op tijd afgeraakt ! Tijdens de naailes dinsdag naaide ik exemplaar nummer 2 en op woensdagavond bevestigde ik nog een stoer label op nummer 1. Morgen is het zijn verjaardag en krijgt hij ze cadeau. Hopelijk vindt hij ze even cool als ikzelf en koos ik geen te 'kinderachtige' prints, want mijn lieve schat wordt al 6!! Al zal hij natuurlijk altijd mijn klein ventje blijven :)

De 'aan' foto's voeg ik hier morgen bij, in de hoop dat de T-shirts goed zijn van maat en niet te kort/breed, want ergens onderweg vergat ik de juiste aanpassingen door te voeren qua lengte en breedtematen :)
EDIT
De 'aan' foto's zullen voor later zijn, mijn klein ventje was nogal enthousiast toen hij een cadeautje kreeg, maar veeeeel minder enthousiast toen hij de inhoud zag :) Zijn 'echte' cadeau volgt nog woensdag tijdens zijn verjaardagsfeestje en met wat geluk is hij dan al over de teleurstelling :)
Reminder voor mezelf: 'echte' cadeau geven op zijn verjaardag zelf, het extra cadeautje op zijn feestje...

Hier alvast een voorsmaakje:

Salopette

Mijn volgend project was een salopette voor mijn 4-jarig neefje. We mochten zelf zowat kiezen wat we wilden maken nu het lesprogramma volledig was afgewerkt. In Het Grote Naaiboek dat ik voor kerst kreeg van mijn mama, stond een stoere jongenssalopette, die ik graag wou naaien voor mijn oudste neefje. Omdat ik wist dat hij nogal aan de grote kant was voor zijn leeftijd, belde ik tijdens de les eens naar zijn mama om advies in te winnen over de juiste maat. Ze vond het super dat ik dit wou maken en adviseerde me om de salopette te geven voor mijn zijn 5de verjaardag, zodat ik niet 'onnodig' kosten zou maken. Dit gaf me gelijk ook een einddatum waarop de salopette zeker klaar moest zijn, dus een spreekwoordelijke schop onder mijn gat :)

Op zich ging alles nog redelijk vlot, het was vooral sukkelen met mijn naaimachine omdat hij de dikkere jeansstof niet echt aankon, vooral bij de naden waar meerdere stofjes samenkwamen... Gelukkig zijn er op zo'n momenten de machines van school! Omdat de salopette behoorlijk smal leek om in te raken, moest ik van de juf een rits zetten in het broekgedeelte. Van haar kreeg ik ook de tip om de schouderbanden te kruisen op de rug, om zeker te vermijden dat ze continu van de schoudertjes zouden glijden. Het werd een mooie salopette, maar iets te netjes naar mijn zin, het stoere van uit het boek was helemaal verdwenen naar mijn smaak. Een volgende keer kies ik toch een contrasterend naaigaren en ga ik voor een iets wijder model. Zo vallen alle verschillende zakjes misschien wat meer op en wordt het terug wat stoerder.